همه را به بهانه سلام جمعه ها گفتم!! مگر مي شود بي وضو و انديشه سلام گفت؟!
اين سلامها کليدي بود براي فتح راههاي بسته «خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت» نازنين و دل افروز تو...
راستي با دلم چه کنم؟! اصلا زبان به کدام سلام بچرخد تا مرهم زخم انتظار باشد؟!
از عمر من 1000 جمعه گذشته است و از غيبت تو بيش از 1000 سال!!!
غروب جمعه شده است و من سلام ندادم به اميد ديدنت!! من و دل منتظرت هستيم تا بيايي...