سلام

دستگاه انديشه انسان طوري آفريده شده است که اگر روح انسان از نظر عاطفي، رنگ به خصوصي داشته باشد نمي تواند حقايق را آنچنان که هست ببيند، بلکه مطابق آن رنگ مي بيند. امام علي عليه السلام (ع) در نهج البلاغه خطبه 109 چه زيبا مي فرمايد : «من عشق شيئا اعشي بصره و امرض قلبه، هر که عاشق چيزي شد آن چيز ديده اش را کور و دلش را بيمار سازد».

يکي از آن چيزهايي که به روح انسان رنگ مي دهد و وقتي رنگ داد انسان درست نمي تواند ببيند عشق و علاقه است. آدمي به هر چيزي که عشق بورزد نسبت به آن تعصب پيدا مي کند. اگر عشق و تعصب پيدا شد انسان نمي تواند شي ء را آنچنان که هست ببيند. نقطه مقابل، بغض، دشمني، کينه و نفرت است. اگر انسان نسبت به چيزي کينه و نفرت داشته باشد همان کينه و نفرت، رنگي براي روح انسان مي شود و انسان نمي تواند شي ء را آنچنانکه هست ببيند. عاشق، محبوب زشت خودش را زيبا مي بيند.

كربلايي باشيد